Jakoś tak się złożyło, że ostatnimi czasy obalamy wakacyjne, turystyczne i podróżnicze mity. Była Ibiza, była Grecja. Przyszedł czas na kolejny kraj z południa Starego Kontynentu, który w opinii wielu nadaje się tylko na błogie lenistwo na plaży, imprezy do rana, (roz)pływanie się w lazurze morza czy ewentualne przechadzki labiryntami ciasnych, brukowanych uliczek, z których można czasem zboczyć, by wejść do świata miejscowej historii. Ostatnio coraz więcej osób wybiera go jako kierunek swoich wakacyjnych (i nie tylko) wojaży. Już wiecie o co chodzi? To Chorwacja. Chcemy zaproponować Wam miejsce, w którym słynnych już tłumów z pewnością nie doświadczycie. Co powiece na trekking w górskim paśmie Velebit? Ruszamy!

Velebit: perła wśród bałkańskich gór

Velebit to pasmo górskie ciągnące się na długości 150 km wzdłuż Adriatyku. Pełne jest ono uroku i wyjątkowych pejzaży. Gdzie bowiem doświadczycie cudownego widoku rozłożystych górskich szczytów biegnących wzdłuż morskiego brzegu? Łączą się one w ogromną plejadę skał, a widok jest wprost nieziemski (spójrzcie na tytułowe zdjęcie). Można tu dotrzeć od strony Primorja (Jablanac, Karlobag, Starigrad Paklenica) i Liki (Otočac, Gospić).

Góry Velebit, których najwyższy szczyt – Vaganski Vrh – wznosi się na wysokość 1757 metrów, mianowano parkiem przyrody z powodu występowania w tym rejonie wielu naturalnych cudów: niezwykłe skały, kaniony, głębokie jamy i jaskinie oraz liczne, endemiczne okazy flory i fauny – charakterystyczne tylko dla tego miejsca. Największe, choć nie najwyższe, góry w Chorwacji w całości stanowią park przyrodniczy, na którego terenie wydzielono dwa Parki Narodowe: Velebit Północny i Paklenica. Fakt, że istnieją tu dwa parki narodowe, dał mu nazwę „park parków narodowych“. Urok, piękno i ogromną wartość przyrodniczą Velebitu doceniło także UNESCO, wpisując go w 1978 roku park na Listę Światowych Rezerwatów Biosfery.

Na terytorium Velebitu znajdują się siedliska wielu gatunków roślin i zwierząt. Najbardziej znane to: velebitska degenija (Degenija velebitica), chorwacka sybirka (Sibiraea croatica) czy nocek łydkowłosy (Myotis capaccinii). Wśród jaskiń najbardziej znane to: zespół jaskiń niedaleko miejscowości Gračac i jaskinie Paklenicy koło Starigradu.

Velebit i jego osobliwości

Przez park wiodą liczne ścieżki i turystyczne szlaki, które zapewniają pożywkę dla wszystkich fanów i miłośników trekkingu. Najbardziej znaną jest Premužićeva staza. Ze szczytów górskich rozciąga się przepiękny widok na morze Adriatyckie i wyspy. W parku można uprawiać także rafting na rzece Zrmanja, można wybrać się na ryby lub – tak zwyczajnie – spacerować. Góry są prawdziwym rajem dla miłośników wspinaczki skałkowej, którą można tu uprawiać przez okrągły rok.

Istnieją tutaj także miejsca, które dzięki swej dzikości skutecznie bronią się przed jakąkolwiek działalnością człowieka – jedyną ingerencją są bowiem tylko badania naukowe – co nadaje im dodatkowego czaru. Na terytorium Hajdučki i Rožanski kukovi dopiero w 1991 roku odkryto jeden z największych cudów miejscowej przyrody. Lukina Jama, czyli najgłębsza jaskinia Chorwacji była po raz pierwszy badana przez Komisję ds. Speleologii Chorwackiego Związku Górskiego w latach 1993-1995. Najnowsze eksploracje i pomiary, które rozpoczęto w 2010 roku wykazują, że Lukina Jama ma 1421 metrów głębokości, co stawia ją 9. miejscu na świecie pod tym względem.

W przeszłości były to zaludnione tereny, o czym stanową ślady w postaci szczątków budowli dla bydła, obiektów sakralnych czy pomników kultury. Dziś są one świadectwem życia przodków, ich obyczajów i kultury mieszkańców tych tajemniczych gór. Niedaleko miejscowości Kosinjski Bakovac, w lesie Begovača, przy źródle o tej samej nazwie znajduje się słynny „Pisani kamen“. Jest to epigraficzna pamiątka z IV wieku. Na tej zapisanej skale widnieje napis w języku łacińskim, który plemieniu Ortoplinów dopuszcza dostęp do źródła Begovača ze strony plemienia Parentinów. Mirila to kamienne płyty mocno związane z rytuałami pogrzebowymi okolicznych mieszkańców. Jako, że cmentarze były znacznie oddalone od domostw, wspomniane płyty służyły do położenia umarłych w trakcie drogi na cmentarz. Działo się tak dlatego, gdyż według obyczaju nie można było położyć zmarłego na ziemi. Mirila były bardzo znaczącymi miejscami dla mieszkańców Velebitu – czasem traktowano je nawet z większym szacunkiem niż sam cmentarz i to właśnie na nich nierzadko stawiano pomnik zmarłemu. Ten zwyczaj trwał do lat pięćdziesiątych XX wieku, a obecnie całkowicie wymarł. Mimo to, Velebit dalej jest jednym z chorwackich symboli narodowych i pojawia się w dawnych pieśniach, które przekazywane są kolejnym pokoleniom.

Tajemniczy świat tego masywu chyba na zawsze będzie pociągał wszystkich poszukiwaczy przygód. Do dziś ukrywa ten przyrodniczy fenomen jeszcze mnóstwo ciekawostek. A żeby Was jeszcze bardziej nakręcić na wyruszenie tam z wyprawą, mamy przygotowane kilka argumentów…

(fot. commons.wikimedia.org)

ROZBUDZAMY PODRÓŻNICZE MARZENIA!