Ostatnimi czasy skupialiśmy się głównie na cudach i pięknie natury w dalekich i bliższych zakątkach naszego świata. Dawno też nie zaglądaliśmy do prześlicznych miast, których na mapie wszak nie brakuje. Chcemy dziś Was zabrać do jednej z najmniejszych stolic Starego Kontynentu, która – wbrew pozorom – kryje w sobie gros malowniczych zakątków. Trzeba tylko chcieć je odkryć. Przed Wami, Ljubljana!
Ljubljana – Serce Słowenii
Oczywiście nikogo nie będziemy sprawdzać z wiedzy geograficznej, ale trzeba to powiedzieć (napisać?). Ljubljana jest tętniącym sercem maleńkiej Słowenii. Mały kraj, to i stolica nie może być ogromna – mieszka tam nieco ponad 260 tysięcy ludzi. Jednak czy to oznacza, że Ljubljana jest nudna, nieprzyjazna i w ogóle nie ma powodu, by tam jechać? Wręcz przeciwnie!
(fot. pixabay.com)
Przewijają się tam rokrocznie prawdziwe tłumy (spora w tym zasługa też studentów, których jest około 50 tysięcy), które kuszone są cudowną architekturą, unikatowym położeniem, bogatą ofertą kulturalną, licznymi zabytkami, kameralnymi knajpkami i niezwykłym życiem zaczynającym się po zmroku i tętniącym aż do świtu. Można śmiało powiedzieć, że – przynajmniej latem – to miasto praktycznie nie zasypia.
Nieco historii
A to dlatego, że jest ona nadzwyczaj interesująca. Mimo, że pierwsze wzmianki pisane pochodzą z I połowy XII wieku, to jednak historia osadnictwa na tych ziemiach sięga czasów o wiele wcześniejszych. Pierwsi mieszkańcy tych ziem pojawili się tu około 2000 lat p.n.e.! Najprawdopodobniej było to plemię Wenetów, ale z uwagi na to, że leżały one na trasie popularnych szlaków handlowych, cały czas napływały tu liczne ludy innych kultur, jak choćby celtyccy Taurisci. Znajdowały się tutaj kiedyś nawet rzymskie obozy, które jednak zostały zniszczone przez słynnego Attylę i jego Hunów. Dopiero w VI w. n.e. pojawiły się tu ludy słowiańskie, które stosunkowo szybko dostały się pod panowanie frankońskie.
Wzgórze Zamkowe (fot. visitljubljana.com)
Średniowieczna Lublana (to spolszczona nazwa, którą będziemy używać naprzemiennie z oryginalną), która wtedy nosiła miano Laibach, przechodziła z rąk do rąk. Ostatnia ważna zmiana to przejęcie jej przez Habsburgów, którzy panowali do końca I wojny światowej, przekształcając miasto w ważne centrum handlowe i siedzibę biskupstwa. W XV w. miasto oparło się inwazji tureckiej, ale w 1511 jego większą część obróciło w ruinę potężne trzęsienie ziemi. W XVII i XVIII w. Lublanę powoli odbudowywano, wzbogacając o barokowe kościoły i rezydencje, którym zawdzięcza przydomek „Bela Ljubljana” (biała Lublana). Wtedy to również zburzono mury miejskie, aby umożliwić szybszy rozwój miasta, a bagniste tereny na południu częściowo osuszono. Przełomowym momentem w historii miasta był rok 1809, kiedy to Napoleon uczynił Ljubljanę stolicą. I w tym miejscu robimy pauzę – więcej dowiecie się od mieszkańców, miejscowych przewodników lub zwyczajnie doczytacie 🙂
Widok na Zamek z Placu Kongresowego (fot. pixabay.com)
Ljubljana – co zobaczyć?
Tutaj też nie przedstawimy Wam wszystkich zakątków, by nie kraść radości z odkrywania. O kilku jednak warto wspomnieć. Nie poczujemy atmosfery Starego Miasta, dopóki nie trafimy na Plac Stary, który przypomina bardziej ulicę, wzdłuż której ciągną się drewniane fasady sklepów. Nad miastem rozciąga się Wzgórze Zamkowe. Umocnienia obronne w tym miejscu zbudowali już Celtowie, a dzisiejszy Zamek powstał po trzęsieniu ziemi w 1511 roku. Niestety bardzo długo trwają prace renowacyjne zamku i wiele ciekawych miejsc jest jeszcze zamkniętych. Można wejść na Wieżę Zamkową i wały, z których rozciąga się piękny widok, a także do kaplicy św. Jerzego pokrytej wyjątkowej urody freskami i do Wieży Pięciokątnej, w której organizowane są wystawy archeologiczne.
widok ze Wzgórza Zamkowego (fot. commons.wikimedia.org)
W Muzeum Narodowym znajdziemy takie perełki, jak rzymska biżuteria czy wyroby szklane, jednak najcenniejszym eksponatem jest zdecydowanie situla z Vaze, czyli celtyckie wiadro z brązu z VI w. p.n.e. Miłośnicy architektury, a w szczególności obiektów sakralnych powinni odwiedzić Katedrę Świętego Mikołaja. Mimo, że obecny budynek z dwiema bliźniaczymi wieżami pochodzi z początku XVIII wieku, to wiadomo jednak, że kościół stał na tym miejscu już w XII stuleciu. Świątynia zdobiona freskami Matevza Langusa do złudzenia przypomina barokowy pałac, a wrażenie to dodatkowo potęgują różowe marmury, biały stiuk oraz liczne złocenia.
Z racji, że przez miasto przepływa rzeka Ljubljanica, to miasto wzbogaciło się o wiele mostów, łączących różne jego części. Spośród wielu na wyjątkową uwagę zasługuje z pewnością Most Smoka, wzniesiony w 1901 roku w stylu art nouveau. Miejscowa legenda mówi, że smoki siedzące na moście (tak, to od nich wzięła się nazwa) poruszają swoimi ogonami za każdym razem gdy po moście przejdzie dziewica. Zaczynamy wybierać automaty z wypłatą pieniędzy na onlinekasynopl.com i cieszyć się grą już teraz. Sieć ma ogromną liczbę najfajniejszych witryn, które zaczynają zachwycać swoich użytkowników. Wystarczy wybrać odpowiedni zasób z automatami do gry na pieniądze z szybką wypłatą na kartę i to wszystko. To wystarczy do gry.
Niezwykłym elementem architektury Ljubljany jest Potrójny Most (Tromostovje). Jego podstawa to kamienny most z połowy XIX wieku. W 1931 architekt, Jože Plečnik do istniejącego mostu dodał, po jego obu stronach, dwie kładki dla pieszych i w ten sposób powstał potrójny most umożliwiający dostanie się do Starego Miasta.
(fot. pixabay.com)
Pierwszy budynek Ratusza powstał w 1484 i był przebudowany w 1718 według planów architekta Gregora Mačka. W budynku zachowały się liczne pamiątki przeszłości, takie jak fontanna Herkulesa i Narcyza, wykonane w warsztacie Francesco Robba czy gotycka sala, w której mieszkańcy Ljubljany z czasów XVI i XVII stulecia oglądali występy objazdowych teatrów. Dzisiaj budynek jest siedzibą Rady Miasta i usytuowano przed nim jeden z najbardziej reprezentacyjnych pomników Ljubljany. W formie alegorycznej przedstawione są na nim trzy rzeki: Sawa, Krka oraz Ljublianica. Rzeźba powstała w 1751 roku i została wykonana przez wspomnianego już Francesco Robba, najważniejszego rzeźbiarza Ljubljany tego okresu. I tutaj też postawimy pauzę.
Na koniec jeszcze kilka kadrów…
Dodaj komentarz