Na pierwszy rzut oka nie ma tam nic szczególnego. Ot, kilka wiejskich domków nad rzeką Kenneth w hrabstwie Witshire. Typowa miejscowość dla południowej Anglii. Ale czy w tej szufladce da się zamknąć Avebury? Zdecydowanie nie!
Wioska ma jednak powody do dumy. I to potężne. To właśnie tutaj znajduje się jedno z największych stanowisk prehistorycznych w całej Europie. Jego powierzchnia to ponad 11 ha i okala praktycznie całą wioskę. Co jest w nim tak wyjątkowego? Jest to całkiem nieźle zachowana pamiątka z czasów neolitycznych, której przypisywano ogromną moc i magiczne właściwości w kulturze druidzkiej. Są to oczywiście kamienne kręgi.
(fot. english.heritage.co.uk)
Avebury – starszy brat Stonehenge
Tak, to kolejne miejsce w UK – starsze i bardziej wartościowe pod względem historycznym – a jednak mniej znane, mniej sławne niż właśnie Stonehenge, które znajduje się nieopodal. Avebury Stone Circle wzniesiono prawdopodobnie około 2600 roku p.n.e. Co ciekawe, wieś i otaczający ją krąg zaczęto określać tą samą nazwą dopiero w XX wieku. Najstarsze, pochodzące z XIII wieku pisemne wzmianki o nim, określają go jako „Waleditch”, zaś w 1696 roku krąg nazywano „Wallditch”. Obie formy są typowe dla rdzennych ludów anglosaskich. Pochodzą one od słów ditch czyli rów, kanał i wealas, określenia stosowanego przez anglosaskich przybyszów dla osad rdzennych Brytów.
(fot. pixabay.com)
Wracając do meritum. Stanowisko Avebury składa się z kolistego wału, usypanego z ziemi i kredy, o średnicy 425 m i wysokości 6 m, wyłożonego blokami kredowymi. Po wewnętrznej stronie wału przebiega fosa o głębokości 9 metrów, wzdłuż której ustawiono krąg z ponad 100 piaskowcowych kolumn, do 50 ton wagi każda. Megalityczny krąg otacza dwa mniejsze, niemal stykające się ze sobą kręgi, utworzone z około 27 pionowo ustawionych głazów (pierwotnie było ich nawet około stu).
Do wnętrza założenia prowadzą cztery wejścia, umieszczone naprzeciw siebie. W obrębie głównego kręgu kamiennego, u południowego wejścia, stoi kamienny pierścień – ogromny kamień z naturalnymi otworami. Przez wnętrze wielkiego kręgu prowadzi droga, zwana aleją Kenneth o szerokości 15 metrów. Zbudowano ją z głazów. Zadziwiające są technika i układ tychże. Ustawiono je wymiennie parami: kwadratowe „męskie” i małe „żeńskie”. Prowadzą one do miejsca pochówku, zwanego Sanktuarium, wzniesionym na wzgórzu Overton, ok. 1,6 km na południowy wschód.
(fot. avebury.web.co.uk)
Jak już wspominaliśmy, kamienne kręgi służyły do odprawiania rożnego rodzaju rytuałów i przypisywano im potężną moc, związaną z kosmologicznymi układami planet. Wyjątkowym dniem była noc z 20 na 21 czerwca, czyli czas przesilenia letniego. Zwłaszcza wschód i zachód słońca gromadził tłumy – nie tylko kapłanów, ale i zwykłych ludzi. Także współcześnie, ludzie żyjący tradycyjnymi wierzeniami ściągają do kamiennych kręgów na całym świecie, by przywitać najdłuższy dzień w roku, oddać cześć naturze i zaczerpnąć jej energii. Wszystko to poprzedzały nocne uczty i tańce pełne radości…
Dodaj komentarz